«إِنّ شِیعَتَنَا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهمْ مِنْ کُلّ غِشّ وَغَلّ وَدَغَلٍ».
امام حسین (ع) فرمود: «شیعه ما کسى است که دلش از هرگونه خیانت و نیرنگ و مکرى پاک است».
(بحار الانوار، ج ۶۵ ص ۱۵۶ ح۱۰ )
«لَوْ اَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ اَیّامَ حَیَاتِى».
امام حسین (ع) فرمود: «اگر زمان حضرت مهدى را درک مىکردم، تمام عمر خدمتگزارش بودم».
(عقد الدّرر، ص۱۶۰)
«اَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَةِ، لا یَذْکُرُنِى مُؤْمِنٌ إِلا بَکَى».
امام حسین (ع) فرمود: «من کشته اشکهایم، مؤمنى مرا یاد نکند، مگر آنکه به گریه مىافتد».
(کامل ایارات، ص ۱۱۷ ح۶ )
«مَنْ زَارَنِى بَعْدَ مَوْتِى زُرْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ لَوْ لَمْ یَکُنْ إِلا فِى النّارِ لاَخْرَجْتُهُ».
امام حسین (ع) فرمود: «هرکه مرا پس از مرگم، زیارت کند، روز قیامت زیارتش مى کنم و اگر در آتش هم باشد، او را بیرون مى آورم».
(المنتخب للطریحى، ص۶۹ )
«اَلْخُلْقُ الْحَسَنُ عِبَادَةٌ وَ الصّمْتُ زَیْنٌ».
امام حسین (ع) فرمود: «خوشخویى، عبادت است و سکوت، زینت».
(تاریخ الیعقوبى، ج ۲ ص۲۶۴ )
منبع : پایگاه خبری رسمی بلاغ
درباره این سایت